ساختار ترکیب کلاه ایمنی

کلاه ایمنی از سه قسمت تشکیل شده است: پوسته کاپوت، آستر کاپوت و بند چانه.

(1) پوسته کلاه: این جزء اصلی کلاه ایمنی است که معمولاً از ساختار پوسته نازک بیضوی یا نیمکره ای استفاده می کند. این ساختار تحت فشار ضربه تغییر شکل فشار خاصی ایجاد می کند. به دلیل صلبیت مواد، نیروها را جذب و پراکنده می کند و سطح صاف و منحنی دایره ای آن باعث می شود که جسم ضربه ای به راحتی از بین برود و زمان ضربه را کاهش دهد. با توجه به نیاز و برای افزایش استحکام پوسته کلاه ایمنی، پوسته را می توان به انواع مختلفی از جمله رویه سبک، دنده بالا، لبه و بدون لبه ساخت.

(2) آستر کلاه: آستر کلاه یک اصطلاح کلی برای اجزای داخل پوسته کلاه است که مستقیماً با بالای سر پوشنده تماس دارد. از یک بند حلقه کلاه، بند بالا، بند محافظ، بند پشتیبانی، بند جذب عرق، بالشتک و طناب بستن و غیره تشکیل شده است. نوار. هدبند یک بند دایره ای است که هنگام پوشیدن به طور محکم دور سر فرد می پیچد. قسمت جلوی باند با مواد جاذب عرق پوشانده شده است که خاصیت جذب عرق دارد. حلقه ها را می توان به دو نوع تسمه ثابت و بند قابل تنظیم تقسیم کرد. دو نوع حلقه وجود دارد: با بند پشت گردن و بدون بند گردن. نوار بالایی یک نوار آستری است که با بالای سر انسان در تماس است. نوار بالایی را می توان با پرچ به پوسته کلاهک وصل کرد یا با دوشاخه نوار به سوکت پوسته کلاهک متصل شد. نوار بالایی به شکل صلیب یا شش میله است. 4-6 سوکت مربوطه را راه اندازی کنید.

(3) بند چانه: تسمه ای که به چانه متصل می شود تا کلاه ایمنی را محکم کند. بند چانه از یک بند و یک گیره قفل تشکیل شده است. آستر کلاه بدون بند گردن از بند چانه "y" شکل استفاده می کند.